Καλα λενε ......δεν εχεις παιδι::::: εναν καημο εχεις!!!!!

Το 1985, όταν πάλι το δημόσιο ταμείο ήταν άδει ο,στις υποδείξεις για προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ο πρωθυπουργός Αν. Παπανδρέου απαντούσε με διάγγελμα στους πολίτες:
«Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που είναι τόσο ευαίσθητη σε θέματα που αφορούν την εθνική μας ανεξαρτησία, δεν είναι δυνατόν να διακινδυνεύσει, έστω και στο παραμικρό, μια τέτοια εξέλιξη (απώλεια της οικονομικής ανεξαρτησίας, δηλαδή του εθνικού μας ελέγχου πάνω στη χάραξη της οικονομικής μας πολιτικής). Γιατί, πέρα από το θέμα της αρχής... υπάρχει και σοβαρή ιδεολογική αντίθεση με το είδος της οικονομικής πολιτικής που επιβάλλεται από τους διεθνείς χρηματοδοτικούς οργανισμούς σε τέτοιες περιπτώσεις. Γιατί όλοι ξέρουμε τις συνέπειες για τον λαό από τις νεοφιλελεύθερες συνταγές που επιβλήθηκαν σε όσες χώρες παρενέβησαν οι διεθνείς οργανισμοί...».

Ο Αν. Παπανδρέου διατύπωνε την άποψη μετά λόγου γνώσεως. Οχι μόνον από τη συσσωρευμένη έως τότε εμπειρία για τη δράση του ΔΝΤ, το οποίο από τη δεκαετία του 1970 είχε μετατραπεί σε δανειοδοτικό βραχίονα επεμβάσεων της Ουάσιγκτον. Αλλά και ως ο θεωρητικός του «Πατερναλιστικού Καπιταλισμού» και «του μύθου της αγοράς».
Αλλωστε, ήταν και ο ίδιος παρών στην ιδρυτική διάσκεψη του ΔΝΤ, όταν ανακηρύχτηκε σε κυματοθραύστη των συναλλαγματικών ανισορροπιών, που απειλούσαν τον καπιταλισμό.

Είκοσι χρόνια αργότερα (2005) ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, ήταν προσκαλεσμένος του Ιδρύματος Αν. Παπανδρέου και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου. Μιλούσε στην Αθήνα με θέμα του τις συνταγές-δόγματα και την πρακτική του ΔΝΤ.

Στην ομιλία του -ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του Αν. Παπανδρέου - διατύπωνε το συμπέρασμα ότι όπου οι «συνταγές» επιβλήθηκαν, απέτυχαν, ενώ «υποβάθμισαν και αποδυνάμωσαν τη δημοκρατία». Παρατηρούσε, ακόμη, ότι οι αρχές του ΔΝΤ δεν ήταν μόνο ένα «σύνολο οικονομικών δογμάτων», αλλά και μια «φιλοσοφία».
Στον αντίποδα ακριβώς της σκέψης του Αν. Παπανδρέου, ο οποίος θα επιχειρούσε, όπως πρόσθετε ο Στίγκλιτς, να πείσει τις χώρες, που εφάρμοζαν τις αρχές του ΔΝΤ, ότι η αποδοχή τους δεν είναι προϋπόθεση για την παροχή βοήθειας.

Τον Στίγκλιτς είχε παρουσιάσει τότε στο κοινό, μετά πολλών επαίνων, ο σημερινός πρωθυπουργός. Το ερώτημα είναι αν τον άκουγε...

Τάκης Κατσιμάρδος - Έθνος

   

ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΤΙ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΚΙΝΗΤΑΙ.

Μια νέα συλλογικότητα γεννήθηκε στην Καβάλα...

Μετά από ζύμωση δύο σχεδόν μηνών στις πλατείες, μια νέα συλλογικότητα γεννήθηκε στην Καβάλα, μια συλλογικότητα που βασικές και δομικές της αρχές είναι η ισότητα, η ελευθερία, η αλληλεγγύη και η άμεση δημοκρατία.

Μετά από ζύμωση δύο σχεδόν μηνών στις πλατείες, μια νέα συλλογικότητα γεννήθηκε στην Καβάλα, μια συλλογικότητα που βασικές και δομικές της αρχές είναι η ισότητα, η ελευθερία, η αλληλεγγύη και η άμεση δημοκρατία.

Σε πανελλήνιο επίπεδο από τότε που γεννήθηκε το κίνημα των πλατειών αναπτύχθηκαν πάνω-κάτω σε όλες τις πλατείες δύο αντίρροπα ρεύματα. Το ένα ρεύμα επικεντρωνόταν περισσότερο στην καταψήφιση του μεσοπρόθεσμου και την πτώση της κυβέρνησης αποτελούμενο ως ένα βαθμό από κομματικά μέλη αριστερών κομμάτων και οργανώσεων, ενώ το άλλο επιζητούσε μια γενικότερη κοινωνικο-πολιτική αλλαγή, η οποία φυσικά εμπεριείχε την πτώση της κυβέρνησης και την καταψήφιση του μεσοπρόθεσμου αλλά δεν έμενε μέχρι εκεί. Επιζητούσε την εγκαθίδρυση της άμεσης δημοκρατίας ανάμεσα σε άλλα. Το πρόταγμα της άμεσης δημοκρατίας ήταν λοιπόν από τους βασικούς στόχους που έθεσε η πλατεία Συντάγματος ευθύς εξαρχής. Τώρα το πώς συνδυάζεται η παρουσία κομματικών μελών με την άμεση δημοκρατία σε μια πλατεία που βασικό της πρόταγμα είναι η τελευταία, αυτό αποτελεί παράδοξο ελληνικού τύπου...

Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε και ένα τρίτο ρεύμα που πολλοί φαίνεται να υποβαθμίζουν ως γεγονός• ένα πατριωτικο-εθνικιστικό ρεύμα που αντιμετωπίζει την κρίση με εθνικούς όρους, αδυνατώντας να κατανοήσει ότι πρόκειται για έναν πόλεμο βαθιά ταξικό και κοινωνικό και όχι εθνικό κτλ... Το ρεύμα αυτό έγινε περισσότερο εμφανές στο πάνω μέρος της πλατείας Συντάγματος.

Η νέα συλλογικότητα που γεννήθηκε στην Καβάλα ως απόρροια των ζυμώσεων μεταξύ ατόμων που γνωρίστηκαν στην πλατεία Καπνεργάτη και αλλού δε θέλει να έχει σχέση ούτε με πατριδοκάπηλους εθνικιστές ή φασίστες αλλά ούτε και με κομματικά μέλη, γιατί η δράση των πρώτων δεν μπορεί να συνδυαστεί με την ισότητα και την ελευθερία. Το ίδιο ισχύει και για τη δράση των κομματικών μελών που δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την άμεση δημοκρατία.

Η συλλογικότητα Αλληλεγγύη-Ελευθερία-Ισότητα-Αμεση Δημοκρατία Παντού ξεκίνησε με ανοιχτές συνελεύσεις και τρεις δράσεις μέσα στον Ιούλιο. Η πρώτη δράση ήταν μια επίσκεψη στο κεντρικό κατάστημα της ΔΕΗ ενώ η δεύτερη στο Νοσοκομείο της πόλης. Και οι δύο επισκέψεις είχαν δύο βασικά χαρακτηριστικά-στόχους. Από τη μια να δηλωθεί η αλληλεγγύη υπέρ των εργαζομένων τόσο απέναντι στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ όσο και στις περικοπές που υφίσταται η δημόσια υγεία και τα δημόσια νοσοκομεία και από την άλλη να ζητηθεί και οι εργαζόμενοι να δείξουν την αλληλεγγύη τους στην κοινωνία και τους ανθρώπους που δεν έχουν να πληρώσουν είτε το λογαριασμό του ρεύματος ή το χαράτσι των 5 ευρώ για την πρόσβασή τους στις υπηρεσίες του νοσοκομείου. Ήταν μια προσπάθεια σύναψης ενός κοινωνικού συμβολαίου ανάμεσα σε λειτουργούς ζωτικών υπηρεσιών και τους πολίτες-δέκτες των υπηρεσιών αυτών...
Η τρίτη δράση ήταν εκδήλωση με χορευτικά break dance και χιπ χοπ όπου μοιράστηκε κείμενο κατά του ρατσισμού της ξενοφοβίας και του φασισμού, με αφορμή περιστατικά που συνέβησαν στην πόλη της Καβάλας.

Παράλληλα πραγματοποιήθηκαν μεταμεσονύχτιες προβολές ντοκιμαντέρ τις Παρασκευές στο θερινό κινηματογράφο Ζέφυρο στα πλαίσια κύκλου αυτο-μόρφωσης πάνω σε κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά και οικολογικά θέματα.

Το παρακάτω κείμενο σκιαγραφεί κάποιες βασικές σκέψεις-αρχές και κοινά σημεία επαφής των ατόμων που συναποτελούν τη συλλογικότητα αυτή. Στη συγγραφή και διαμόρφωσή του, σύμφωνα με πληροφορίες, συμμετείχαν περι τα 10 με 15 άτομα.

Περισσότερες πληροφορίες για τις δράσεις και τις συνελεύσεις της συλλογικότητας Αμεση Δημοκρατία Παντού θα βρείτε στο www.takethesquarekavala.squat.gr.